-
1 wstręt
revulsion, repulsion* * *mi1. (= obrzydzenie) disgust, repugnance, repulsion, revulsion, aversion; przepełniony wstrętem disgusted; przemóc obrzydzenie overcome one's repugnance.2. spojrzała na mnie ze wstrętem she looked at me with disgust; mieć wstręt do czegoś have a horror of sth.3. przest. (= trudność) robić komuś wstręty try to discourage sb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wstręt
Перевод: с польского на английский
с английского на польский- С английского на:
- Польский
- С польского на:
- Английский